REHBERDE DEĞİŞİKLİK YAPILAN İÇERİKLERDEN BAZILARI:
4. Oksijen tedavisi altında hipoksemisi derinleşen ve solunum sıkıntısı artan (takipne, solunum derinliğinde artış, dispne, ek solunum kaslarının kullanımı, paradoksik solunum, respiratuvar alkaloz) hastalarda mekanik ventilasyon düşünülmelidir.
ARDS nedeniyle ağır solunum yetmezliği tablosunda olan hastalarda konvansiyonel oksijen, HFNC ve non-invazif mekanik ventilasyona (NIMV) yanıtsızlık durumunda entübasyon ve invazif mekanik ventilasyon (İMV) geciktirilmemelidir. 6 saatten uzun süreli %60’ın üzerinde FiO2uygulanması ile oksijen toksisite bulgularının başladığı unutulmamalıdır. Bu nedenle hastada aşağıdaki kriterlerin varlığında entübasyon ve invazif mekanik ventilasyon düşünülmelidir*:
» NIMV altında ciddi hava açlığı (dispne), takipne (solunum sayısı > 30/ dk, tidal volüm > 9 ml/kg veya dakikalık ventilasyon > 15 L/dk olması), abdominal paradoks, ek solunum kaslarının kullanılması, bilinç değişiklikleri, hemodinamik dengesizlik, akciğer dışı diğer akut organ disfonksiyonu bulgularının gelişmesi;
» HFNC 50-60 L/dk akım hızı altında FiO2’nin %60’ın altına indirilememesi, PaO2/FiO2 < 150 olması ve yukarıda belirtilen solunum yetmezliği bulgularının olması yanında 12 saat sonra bakılan ROX indeksinin < 3.85 olması başarısızlığı öngören parametre olarak kullanılabilir:
» ROX indeksi = (SpO2 / FiO2) / solunum sayısı Örnek: SpO2 %88; FiO2 0.75 altında solunum sayısı 35 olan bir hasta için ROX indeksi (88 / 0.75) / 35 = 3.35’dir.
» NIMV ve/veya HFNC imkanının olmadığı > 6 saat >%60FiO2[örneğin sürekli rezervuarlı (geri solumasız) maske ile O2 verilme ihtiyacı olması] ihtiyacı olan hastalar
*Kurumlar arası nakillerde bu kriterlere sahip olan hastaların hasta güvenliği için nakil öncesi entübasyon yapılarak stabil hale getirilmesi ve nakil ekibinin de sorumluluğu bulunduğundan 112 ile yapılacak nakillerde nakil ekibinin bu hususa dikkat etmesi gerekmektedir.
1.9. COVID-19 Pnömonisinde Kortikosteroid Kullanımı
RECOVERY çalışmasına dayanılarak, oksijen ve mekanik ventilasyon ihtiyacı gelişen hastalarda günde 6 mg deksametazon veya eş değeri kortikosteroid (30-40 mg metilprednizolon, prednizolon veya prednizon) tedavisi başlanması ve en fazla 10 gün kadar uygulanması önerilir.
Hastalığın ilk 5-7 gün (viral faz) içerisinde kortikosteroid uygulanmasının yararlı olmadığı düşünülmektedir. RECOVERY çalışmasında oksijen ihtiyacı olmayan hastalarda steroid tedavisinin zararlı olabileceği yönünde bulgu mevcuttur.
Hastada sitokin fırtınası gelişmesi durumunda uygulanacak tedaviler için tedavi rehberinin ilgili bölümüne başvurulmalıdır.
